Są na świecie takie ukryte miejsca, gdzie żyją ludzie, którzy odpowiedzieli na Boże wezwanie i wyszli na pustynię…Wielu spyta jaki ma sens mieszkanie w drewnianej chatce zrobionej z barakowozu na wyspie ukrytej pośród bagien…?
Takie miejsca są jak studnia, do której można przyjść i zaczerpnąć żywej wody. W nich człowiek uświadamia sobie, że został stworzony jako duchowy.

Dziękuję dobremu Bogu, że zaprosił mnie do pielgrzymowania i poprowadził moje stopy do Prawosławnego Skitu Świętych Antoniego i Teodozjusza Pieczerskich w Odrynkach. Niech Pan będzie uwielbiony za O. Gabriela, który pozwolił się Panu wyprowadzić na pustynię i podobnie jak pierwsi pustelnicy dzieli się nie tylko strawą zgodnie z pustelniczą gościnnością, ale przede wszystkim dzieli się słowem, bo przecież po nie niegdyś, ale i dziś ludzie udawali się do pustelników.
I czasem warto przebyć kilkaset kilometrów, by usłyszeć kilka Bożych Słów, którymi zechce podzielić się człowiek pustyni, a które Bóg złożył w jego sercu

Życzę wszystkim takich pięknych spotkań…